Gerçeği öğrendim bir gün...

Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum, ağladım.. Zamanla ışıkta yaşamayı ... Devamını Göröğrendim. Karanlığı gördüm, korktum. Gün geldi, sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi.. Ağladım.. Yaşamayı öğrendim. Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu; aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim. Zamanı öğrendim. Yarıştım onunla.. Zamanla yarışılmayacağını, zamanla barışılacağını, "zamanla" öğrendim.. İnsanı öğrendim. Sonra, insanların içinde, iyiler ve kötüler olduğunu.. Sonra da, her insanın içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.. Sevmeyi öğrendim. Sonra güvenmeyi.. Sonra da, güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu.. Sevginin, güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim.. İnsan tenini öğrendim. Sonra, tenin altında bir "ruh" bulunduğunu.. Sonra da ruhun, aslında, tenin üstünde olduğunu öğrendim.. Evreni öğrendim. Sonra, evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim.. Sonunda da, evreni aydınlatabilmek için, önce kendi ve sonrasında çevreni aydınlatmak gerektiğini öğrendim.. Ekmeği öğrendim. Sonra, barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini.. Sonra da, ekmeği hakça bölüşmenin, bolca üretmek kadar önemli olduğunu öğrendim.. Okumayı öğrendim. Kendime yazıyı öğrettim sonra.. Ve bir süre sonra, yazı, kendimi öğretti bana.. Gitmeleri öğrendim. Sonra, dayanamayıp geri dönmeleri.. Daha da sonra, kendime rağmen gitmeyi.. Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim, genç yaşta.. Sonra, kalabalıklarla beraber yürümek gerektiği fikrine vardım! Sonra da, "asil yürüyüş"ün, kalabalıklara rağmen olması gerektiğini kavradım.. Düşünmeyi öğrendim. Sonra, "kalıplar içinde düşünme"yi öğrendim.. Sonra, sağlıklı ve asıl düşünmenin, "kalıpları yıkarak düşünmek" olduğunu öğrendim.. Namusun önemini öğrendim evde. Sonra, "yoksun"dan namus beklemenin, namussuzluk olduğunu; Gerçek namusun, "günah elinin altındayken, günaha el sürmemek" olduğunu öğrendim.. Gerçeği öğrendim bir gün.. Ve gerçeğin "acı" olduğunu.. Sonra, dozunda acı'nın, yemeğe olduğu kadar hayata da lezzet kattığını öğrendim.. Her canlının bir gün mutlaka ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının "yaşamı" tadacağını öğrendim.. (Hz. Mevlana)